میزکار من
سلام و عرض ارادت و تبریک و تسلیت...هرچه که این مدت نبودم که بگم.... حدیثی از امام صادق(ع) این مدت شدیدا ذهنم را درگیر به خود کرده است که مضمونش این است:"نسبت به کسی که از او علم می آموزید و نسبت به کسی که به او علم می آموزید تواضع داشته باشید" اگرتواضع مثل سایر فضایل اخلاقی از قوای درونی انسان و تقوای او متاثرمی باشد به نظر شما تواضع نسبت به استاد بیشتر مصداق تقوااست؟ یا تواضع نسبت به شاگرد؟یا بهتر بگویم از آنجا که بهترین کارها سخت ترینشان است کدام یک از این ها سخت تر است؟ آنچه به ذهن خودم رسید این بود که آدم به طورذاتی و فطری برای کسی که علمش از او بیشتر است و آن علم را به او می آموزد احساس تواضع دارد اما احترام و تواضع نسبت به شاگرد مساله ای است که کمتر جایی مطرح شده است شاید چون سخت تر است وشاید به نظر بعضی ها اصلا تواضع نسبت به شاگرد محال باشد..نمی دانم در هرصورت گاهی با خواندن بعضی احادیث لازم می شود در دینداری خود مرور و تجدید نظر کنیم راستی دیروز در مدرسه یمان سمینار پرسش و پاسخ دینی برگزار شداستاد می گفت:"یکی از دلایلی که لذت عباداتمان را از دست داده ایم عدم کنترل چشم است کسی که نگاهش در اختیار خودش باشدعزت و جلال خداوند را در قلب خودش می بیند وشیرینی ایمان رادر قلبش می چشدو شورواشتیاق برای عبادات را احساس میکند..." کوچ نزدیک است ای همسفران بیدار باشیم...
| Design By : Pichak |
