سلام ما نفهمیدیم چرا جوجه ها رو آخر پاییز می شمرند ما رو اول زمستون؟ شما رو هم شمردند؟ چندتا بودین؟حضرت علی یک راه خوب برای شمردن خودمان معرفی می کنند شما هم استفاده کنید و جرعه ای از کلام فیروزه ای شان را روی میزکار جاری می کنم گوارای وجودتان:

1 . قَدْرُ الرَّجُل‌ِ عَلی‌ قَدْرِ هِمَّتِه‌ِ.

قدر هرکس‌ به‌ قدر همّت‌ اوست‌.حکمت‌ 47/1

2 . ما رَفَع‌َ اِمْرَءاً کَهِمَّتِه‌ِ.

(هیچ‌) چیزی‌ بسان‌ِ همّت‌، آدمی‌ را به‌ اوج‌ نبرد.حدیث‌ 9707/2

شمردین؟به نظرشماقدر ما چقدر است؟چقدر در اوجیم؟به بیانی دیگر ای همراه میزکارمن!آن ارزی که می ورزی!کارنامه ها و نتایج امتحانات در پیش اند به نظر شما برنده ی واقعی کیست؟ نمره ی تاپ  (top)   کلاس ؟ فهم تاپ کلاس؟ایمان تاپ کلاس؟(شایدم هر3 باهم؟)قضاوت با شما....بیایید کارهایی زیبا انجام دهیم تا پژواک لطفش در جهان باقی بماند(بیا تا گل برافشانیم و می در صاغر اندازیم فلک را سخت بشکافیم و طرحی نو در اندازیم) تمام کارهایمان را اثرگزار کنیم تا بی نهایت!برنامه ی زندگی و کارهای روزانه ی ما به نحوی باید باشد که حسمان از خدا را هر روز افزایش دهیم یا به عبارتی هر روز بیشتر از دیروز خدا را احساس کنیم حالا به نظر شما برنامه ی زندگی ما محتوی چه کارهایی باید باشدکه بتوانیم خدامحور باشیم؟ به فرض که کارهای خوبی در شبانه روز انجام می دهیم(فرض محال که محال نیست)نیت ما کار ما را جاودانه و اثرگزار می کند اگر درس خواندن ما حس ما را نسبت به خدا افزایش دهد یادوجود مهربانش را بر ما متذکر شود که فبها ولی اگر درس خواندن عاملی بر غفلت از خدا شود خدایی که آفریننده ی آن علوم است به درد........می خورد در ضمن ما به آن اندازه زنده ایم که می فهمیم و ادراک می کنیم یعنی زندگی ما به میزان قوای فعال فهم و ادراکات ماست(یا ایهاالذین امنوا استجیبوا لله ولرسول اذا دعاکم لما یحییکم) معیار دیگر درس خواندن صحیح این است که ادراکات و فهم و بصیرت ما را بیافزاید نه اینکه صرفا حفظ اندیشه ها باشد(این کار(حفظ) را که مموری موبایل هم انجام می دهد پس فرقش با ما در چیست؟)

استاد بزرگوارم چند معیار هم نام می بردند برای اینکه بدانیم کار را برای خدا انجام می دهیم یا خیر! اولی افراط است حتی اگر در کارهای خوب به مرز افراط رسیده ایم باید کم کم بدانیم که هدف چیزی جز رضایت محبوب است(چون افراط بالذات ناپسند است)....و بعدی ناسپاسی و سروصدا و دعوا به راه انداختن کینه به دل گرفتن از دیگران در ضمن کار- یا هنگام مشاهده ی نتیجه ی آن است کاری که برای او باشد چیزی جز لذت و خوشی به همراه ندارد(مراجعه شود به برخورد افراد هنگام دریافت کارنامه ها و نتایج امتحانات هم چنین مراجعه شود به رفتار افراد در حین مسابقات فوتبال)

درهر صورت امتحانات این ترم هم باخوبی و خوشی به پایان رسید البته ما در بعضی امتحانات که کم درس خوانده بودیم سوال را بی جواب نمی گذاشتیم وتولیدی جواب می دادیم و از این راه کلی در علوم انسانی تولید علم کردیم حیف که به میزان تولیدات علمی مان از ما نمره کم می کنند بعد اون آقای ابراهیم فیاض میره می نویسه: ما الان با 2 تعبیر مواجهیم:فاجعه ی علوم انسانی و علوم انسانی فاجعه آمیز........ راستی یکی از دوستان نظری داده بودند که سهوا پاک شد عذرخواهم.....

باران-دی ماه 89 

 

 

نوشته شده در یکشنبه 89/10/26ساعت 11:22 عصر توسط فاطمه کنعانی نظرات ( ) |